نوین نیک بخش
علی اکبر مقدم نیا
سیدرضا هاشمی
محسن محمودی

سابقه و هدف: ژنیکوماستی، تکثیر خوش خیم بافت گلاندولار پستان مرد، به علت افزایش نسبت فعالیت استروژن به آندروژن ایجاد می شود. با توجه به عدم بررسی اثر تاموکسیفن در ژنیکوماستی در ایران و همچنین محدود بودن مطالعات مشابه خارجی، این مطالعه با هدف تعیین اثر داروی تاموکسیفن بر درمان ژنیکوماستی انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، بیمارانی که ژنیکوماستی ایدیوپاتیک داشتند، پس از اخذ رضایت، با تاموکسیفن (۱۰-۲۰ mg/day) و به مدت ۶ ماه تحت درمان قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه و پس از شروع درمان هر یک ماه معیارهایی چون درد، و معاینه بالینی از نظر تندرنس و اندازه پستان بررسی شده و اطلاعات ثبت گردید. معیارهای پاسخ به درمان کاهش تندرنس و کاهش اندازه پستان بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های Wilcoxon، Friedman،Mc-Nemar وRepeated measures استفاده شد.یافته ها: از ۳۰ بیماری که وارد مطالعه شدند، در ابتدای مطالعه ۲۴ بیمار تندرنس داشتند. اما در ماه سوم و همچنین در ماه ششم درمان این تعداد به ۲ نفر کاهش یافت (p<۰.۰۵). در ماه سوم میانگین کاهش اندازه پستان نسبت به ابتدای مطالعه ۱۲.۸۶±۹.۷۹ میلی متر (p<۰.۰۵) و در ماه ششم نسبت به ابتدای مطالعه ۲۴.۷۰±۱۹.۷۱ میلی متر (p<۰.۰۵) بود. همچنین اندازه در طول درمان کاهش معنی داری داشت (p<۰.۰۵).استنتاج: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، تاموکسیفن درمان موثری در ژنیکوماستی می باشد و با توجه به میزان کاهش اندازه پستان و تندرنس آن، جهت درمان ژنیکوماستی تاموکسیفن پیشنهاد می گردد.

Tamoxifen, gynecomastia, breast tenderness, breast size, تاموکسیفن، ژنیکوماستی، تندرنس پستان