یوسف دادی مقدم
احمد دریانی
حامد کلانی
احسان احمد پور
مهدی شریف
هاجر ضیایی
شهاب الدین سروی

زمینه و هدف: توکسو پلاسما گوندیی انگل اجباری درون سلولی بافت های مختلف انسان و حیوانات می باشد. هدف از این مطالعه بررسی حضور و سیر حرکت تاکی زوئیت انگل توکسوپلاسما گوندیی در بافت های مختلف موش Balb/c پس از ایمونیزاسیون با آنتی ژن های دفعی ترشحی بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در مجموع بر روی ۲۴ سر موش Balb/c در دو گروه مورد و شاهد صورت گرفت. جهت ایمونیزاسیون موش ها، دو بار به فاصله ۲ هفته، به موش های گروه مورد (۱۲سر)) ۴۰ µL آنتی ژن دفعی- ترشحی) (ESA) حاوی ۱۰۰ µg پروتئین به همراه ۴۰ µL ادجونت کامل فروند و به گروه شاهد نیز ۴۰ µL از PBS به همراه ۴۰ µL میکرولیتر ادجونت کامل فروند تزریق گردید. دو هفته بعد از ایمونیزاسیون دوم، چالش موش ها با تعداد ۱۰۴۱× تاکی زوئیت زنده و فعال سویه RH انگل توکسو پلاسما گوندیی انجام شد و در روزهای ا، ۲، ۳ و روز آخر (قبل از مرگ) از اندام های مختلف (کبد، طحال، قلب، کلیه و ... ) سه سر موش از هر گروه یک اسمیر تماسی (Impression) تهیه و با گیمسا رنگ آمیزی شده و بعد از آن از نظر وجود یا عدم وجود و نیز شدت آلودگی به انگل توکسوپلاسما مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: توکسوپلاسما گوندیی پس از تزریق داخل صفاقی، در هر دو گروه مورد و شاهد توانسته بود به بافت های مختلف سیر نماید. در گروه مورد با دریافت آنتی ژن دفعی- ترشحی شدت آلودگی انگلی در بافت های طحال، کبد و قلب نسبت به گروه شاهد کاهش یافته بود. استنتاج: آنتی ژن های دفعی-ترشحی(ESA) علی رغم کاهش بار انگلی، مانع گسترش و حضور انگل در بافت ها نشده بود.

Movement trend, Toxoplasma gondii, tissues, Balb/c, immunization, Excretory Secretory Antigens (ESA), سیر حرکت، توکسو پلاسما گوندیی، بافت،Balb/c ، ایمونیزاسیون، آنتی ژن های دفعی- ترشحی