حضور اتباع بیگانه در شهرهای مرزی و چالشهای هویتی – تابعیتی وامنیت سازی

بحران های منطقه ای و مرزهای قابل نفوذ گروههای بزرگی از اتباع بیگانه را در سه دهه گذشته وارد ایران کرد کشور درگیرانقلاب ، جنگ ، تحولات سیاسی مهم و فشار اقتصادی بود. قوانین موجود و تشکیلات اداری قدرت رویاروئی با مهاجرانی که در پی مداراک هویتی ایرانی بودند را نداشت، شرایط خاص پس از انقلاب ، دوره ای از بی نظمی و تعدد مراکز قدرت را ایجاد کردهمین امر منجر به بروز پدیده مشکوک التابعه ها در شهر های مرزی شداتباع بیگانه برای زندگی عادی در ایران نیاز به یک مدرک معتبر هویتی ایرنی داشتند تا بدون اخذ تابعیت و با تشکیل پرونده فاقد سند سجلی و همچنینین جعل و غصب سند سجلی ایرانیان با دریافت شناسنامه در چرخه ای از فعالیتها با فریب ونیرنگ بدون طی مراحل قانونی کسب تابعیت، خود را ایرانی قلمداد نمایند به گونه ای که وانمود شود، که هویت فردغیر ایرانی از منابع اصیل ایرانی سرچشمه گرفته است. پدیده مهاجرت اتباع بیگانه پس از وارد شدن به حوزه سیاست، شکل سیاسی و امنیتی به خود گرفته است ،چرا که می تواند به نوعی منبع تهدید به شمار آید و در درازمدت باعث تغییر ملت شود ، ایده دولت را دگرگون سازد ، ضریب امنیت ملی را کاهش و دامنه تهدیدات متوجه آن را افزایش دهددر این بررسی ازروش تحقیق توصیفی استفاده شد. هدف توصیف عینی و منظم ویژگی های موقعیت اتباع بیگانه در واسازی هویتی و تابعیتی در شهر های مرزی است سئوال اصلی این مقاله تاءکید بر دلایل تغییر تابعیت افراد مشکوک التابعه بطور غیر قانونی، همچنین بررسی الگویی است که آنان هویتی جدید را برای خود واسازی نموده اندامنیت سازی در ارتباط با اتباع بیگانه صرفا در شرایطی شکل می گیرد که دولت بتواند نقش سازمانی و همچنین کارکرد اجرایی خود را بر اساس ضرورتهای عینی و امنیتی سازماندهی نماید بین امنیت سازی و کنترل اتباع بیگانه در شهر های مرزی رابطه مستقیم وجود دارد نتایج این بررسی نشان می دهد که اتباع بیگانه امکانات لازم در جهت ایجاد شرایط مطلوب برای تشکیل یک جامعه قدرتمند در شهرهای مرزی را دارا هستند. ایرانی قلمدادشدن بیگانگان از ضعف در انسجامدرونی سیستمی ما حکایت میکند