نگار بهره مند نیا - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زرند، کرمان، ایران

در قرن بیستم، انسان ها به دستاوردهای تکنولوژیکی و پیشرفت های علمی بی سابقه ای دست یافتند. اما همزمان با این پیشرفت ها، قرن بیستم نیز با سرگشتگی، تنهایی و بیگانگی انسان ها، و همچنین آشفتگی عصبی و روانی مرتبط بود. دیدگاه علمی درباره فعالیت های هیجانی و عاطفی تغییراتی را تجربه کرده است. روانشناسی به تازگی نقش حیاتی هیجانات در زندگی انسان را درک کرده و به نفوذ و قدرت آنها در ذهنیت انسان و خطرات مرتبط با آنها پی برده است.مفهوم هوش هیجانی در سال ۱۹۹۵ توسط دانیل گلمن مطرح شد و مورد بحث و بررسی قرار گرفت. هوش هیجانی به توانایی درک و شناخت احساسات و عواطف خود و دیگران، و همچنین ارتباط و سازگاری فرد با محیط و افراد پیرامونی اش اشاره دارد.پژوهشگران با ارزیابی مفاهیمی مانند مهارت های اجتماعی، توانایی های بین فردی، رشد روانی و قدرت کنترل هیجانات، به توصیف و تبیین هوش هیجانی غیرشناختی پرداخته اند.بار-آن هوش هیجانی را به عنوان عامل مهمی در شکوفایی توانایی های افراد برای دستیابی به موفقیت در زندگی معرفی کرده و آن را با سلامت عاطفی و در کل سلامت روانی مرتبط می داند. بار-آن در سال ۱۹۸۰ نخستین بار مفهوم هوش هیجانی را مطرح کرد و در همان سال، پرسشنامه ای برای اندازه گیری هوش هیجانی تدوین کرد. بار-آن معتقد است که هوش شناختی تنها شاخصه ای برای پیش بینی موفقیت افراد نیست؛ زیرا بسیاری از افراد با هوش شناختی بالا نمی توانند به طور مناسب در زندگی موفق باشند.در این مقاله به بررسی عوامل تاثیر گذار در هوش هیجانی علی الخصوص در دوران نوجوانی پرداخته شده است.

: دوران بلوغ، رفتارهای هیجحانی، هویت جامعه، هویت جنسی، درک احساسات