بازارچه های مرزی و مکانیابی نامناسب آنها در شهرها (مورد : بازارچه مرزی شهر پاوه

همزمان با رشد سریع شهرنشینی و پیچیده شدن مسائل شهری، مکان گزینی کاربری های مختلف در فضای شهری جهت تأمین دسترسی راحت و مناسب شهروندان به انواع خدمات شهری از اهداف مهم برنامه ریزی شهری است. یکی از عمده مسائل مورد مطالعه برنامه ریزان شهری، مطالعه بازارها و کارکرد آنها در اقتصاد شهری است.در این میان نحوه و کارایی مکانیابی بازارچه های مرزی که مختص شهرهای مرزی کشوراست، مطالعه، بررسی، برنامه ریزی و اتخاذ تدابیر اصولی را می طلبد. لذا با توجه به اهمیت موضوع و علم به آن، به نظر می رسد بازارچه مرزی شهر پاوه با توجه به معیارهای مکان یابی، درفضای مناسبی جهت ارائه مطلوب خدمات به شهروندان و گردشگران قرار نگرفته است. برمبنای مباحث مطرح شده، نوشتار حاضر از نوع توصیفی– تحلیلی و پیمایشی است. معیارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: ارزش نسبی زمین،مساحت، دسترسی، مرکزیت، تراکم جمعیت، شکل زمین و پتانسیل پارکینگ هدف اصلی پژوهش، بررسی مشکلات بازارچه به لحاظ مکان یابی نامناسب در وضع موجود و تعیین مکان مناسب برایبازارچه با توجه به شاخص های استاندارد مورد استفاده می باشد. بررسی های انجام شده حاکی از آن است که عدم توجه به شاخص های مطلوب مکانیابی نظیر تراکم جمعیت، سازگاری با کاربریهای همجوار، نداشتن پارکینگ و همچنین عدم برخورداری از الگوی مناسب و متناسب با نیاز گردشگران و ساکنان بومی آن، از عمده ترین عواملی است که باعث شده بازارچه مرزی شهر پاوه، با وجود داشتن پتانسیل های فراوان بویژه در زمینه جذب گردشگر، نتواند تاکنون جایگاه واقعی و مناسبی را در سطح منطقه بدست آورد و برعملکرد بازارچه و به تبع آن شهر پاوه تأثیر مثبتی داشته باشد.

Keywords:

مکان گزینی , بازارچه مرزی , شاخص , شهر پاوه