سوسن افقه
منصوره اردشیرزاده
فیروزه جعفری
مریم محمودی
غلام علی صادقی نژاد

سابقه و هدف:مطالعات و بررسی های محدود انجام شده نشان داده است که مراقبین بیماران مبتلا به بیماری های مزمن اعم از جسمانی و روانی عذاب قابل ملاحظه ای را تحمل می کنند، از آنجا که در این زمینه در ایران مطالعات اندکی انجام شده، بر آن شدیم تا با این مطالعه میزان عذاب وارد بر این دو دسته مراقب را ارزیابی کنیم.مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی مقایسه ای و مقطعی، با طرح کارآزمایی کوهورت دو گروهی، ۶۰ مراقب بیماران اسکیزوفرنیک و نارسایی انتهایی کلیه (از هرگروه ۳۰ نفر)، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای نمونه ها پرسشنامه جمعیت شناختی و FBIS پر شد، نتایج بر اساس آزمون t مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک از مراقبین بیماران نارسایی انتهایی کلیه میزان عذاب بیشتری را تحمل می کنند که این تفاوت در سطح خطای ۰۵/۰ درصد معنی دار است. همچنین نتایج در زیر گروه ها نشان می دهد که مراقبین هر دو گروه، فشار اقتصادی تقریبا یکسانی را تحمل می کنند. در زیر گروه های اختلال در فعالیت های روزمره، اختلال در استراحت، اختلال در روابط خانواده (عذاب عینی) مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با مراقبین بیماران مبتلا به نارسایی انتهایی کلیه میزان عذاب بیشتر بود که تفاوت معنی دار بود. همچنین در زیر گروه های تاثیر بر سلامت جسمی و روانی و میزان رنج (عذاب ذهنی) میزان عذاب در مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با مراقبین بیماران نارسایی انتهایی کلیه بیشتر بود، ولی تفاوت معنی دار نبود.استنتاج: این پژوهش نشان داد که مراقبین بیماران اسکیزوفرنیک به طور معنی داری از مراقبین بیماران مبتلا به نارسایی انتهایی کلیه، عذاب بیشتری را تحمل می کنند که این عذاب هم عینی (objective burden) و هم ذهنی(subjective burden) است.

burden, objective burden, subjective burden, schizophrenia, End Stage Renal Disease (ESRD), عذاب، عذاب عینی، عذاب ذهنی، اسکیزوفرنیا، نارسایی انتهایی کلیه