امنیت کارا با اتکا به ظرفیت های درونی و بومیمحلات درشهرهای مرزی

متأسفانه در سال های اخیر در محلات کلان شهرها به خصوص محلات کم درآمد آن نرخ جرم و جنایت رشد فزاینده ای داشته است. با توجه به بررسی های به عمل آمده یکی از مهمترین دلایل این امر کنترل اجتماعی ضعیف از سوی مردم و تضعیف در پیوندهای اجتماعی آنها م یباشد. با توجه به اهداف سند چشم انداز در مقوله امنیت، استفاده از ظرفیت های بومی و محلی برای برقراری امنیت و کاهش بزه کاری می تواند راهگشا باشد. از آنجایی که محله و فعل و انفعالات آن تأثیر بسزایی در مدیریت شهری به عنوان مهمترین جزء تشکیل دهنده آن ایفا می کند تمرکز بر مفهوم محله به معنای سنتی و ایرانی آنمی تواند به راهبردهای موثری در جهت مدیریت بهینه و خلاقانه فضاهای شهری بینجامد. محله به معنای سنتی و ایرانی آن یعنی محدوده ای مشخص با تعلقات جمعی مشترک و قوی که در نهان خود مفهوم بچه محل را به همراه دارد می تواندعلاوه بر تقویت غنای حسی مکان عاملی شود برای مقابله با جرم و جنایت و کاهش میزان بزه کاری و کمک به مدیریت شهری؛ لذا با دور نگاهی به گذشته می توان بدون صرف هزینه های گزاف و ناکارآمد به امنیت و مدیریت شهری مناسب دست یافت. خلق زمینه های لازم برای افزایش تعاملات اجتماعی و تماس چهره به چهره افراد محله، تقویت حس مشارکت وهمکاری عمومی و در نظر گرفتن مکانی برای شور عمومی در محل، تقویت نقش مرکز محلات، ایجاد کاربری های سبک، کارا و سرزنده در محدوده محلات، نورپردازی مناسب در شب و...ازجمله اقداماتی است که منجر به کنترل و ایجاد امنیت در سطح محله و به تبع آن در سطح شهر توسط خود اهالی محله می شود. لازم به ذکر است که معماری و طراحی شهری نمی تواند مانع ارتکاب جرم شود ولی می تواند با طراحی مناسب و اصولی فرصت های ارتکاب جرم را از مجرمین سلب کند.

Keywords:

امنیت , مدیریت شهری , محله , مشارکت