حمیدرضا حسن آبادی - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
آزاده سیدمیرزایی جهقی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
مسعود جعفری - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

جهش تحصیلی نوعی رویکرد یا مداخله آموزشی است که براساس آن دانش آموزان سرآمد می توانند دوره ها و برنامه های درسی و آموزشی را در مدت زمان کوتاه تر و با سرعتی بیشتر از معمول و در سنین پایین تر طی کنند. آمار دانش آموزان جهشی نشان می دهد تعداد این دانش آموزان رو به افزایش است و همه ساله نیز بر تعداد متقاضیان جهش تحصیلی افزوده می شود. از آنجایی که عملکرد و موفقیت تحصیلی دانش آموزان جهشی در سال های پس از جهش اهمیت زیادی دارد، لذا هدف از این مطالعه بررسی عملکرد درسی این دانش آموزان درمقایسه با دو گروه از همتایان شان بود. روش پژوهش علی- مقایسه ای بود و شرکت کنندگان، شامل ۲۰۷ دانش آموز، که ۷۳ نفر، جهشی و مابقی همتایان غیرجهشی بودند. برای همتاسازی علاوه بر عامل هوش، عواملی چون سطح تحصیلات والدین، شغل والدین، وضعیت اقتصادی اجتماعی والدین و منطقه زندگی نیز لحاظ گردید. برای هر دانش آموز جهشی یک همتای هم سن غیرهم پایه (کلاس سوم) و یک همتای غیرهم سن هم پایه (کلاس چهارم) انتخاب گردید. عملکرد درسی دانش آموزان در خواندن و درک مطلب، ریاضی در دو محور کاربرد و استدلال و علوم در سه محور دانش، کاربرد و استدلال مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها نشان داد در عملکرد درسی دانش آموزان جهشی و همتایان غیرجهشی شان تفاوت معناداری وجود ندارد، درنتیجه جهش تحصیلی تاثیری بر عملکرد تحصیلی این دانش آموزان ندارد.

جهش تحصیلی, دانش آموزان جهشی, عملکرد درسی, خواندن, ریاضی, علوم