عبدالرضا پاکشیر - استادیاردانشگاه شیراز
سحر قربانی - دانشجویان کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
مریم نظری کتولی

توسعه اجتماعی پایدار به عنوان یکی از ابعاد توسعه پایدار امروزه درذهن صاحبنظران مسائل اجتماعی مفهومی پیچیده و متفاوت است بررسی سندمنتشر شده ازسوی اجلاس جهانی توسعه اجتماعی مشهور به سند کپنهاگ تاحدودی این مشکل را حل نموده است مطالعه روند تحولات اجتماعی درجامعه ایران نشان دهنده سیرروبه تزاید بحرانهای اجتماعی است که این امر درشهرهای مرزی به دلیل شرایط ژئوپلیتیک خاص آنها دوچندان شده است از آنجا که توانمندسازی اساسا به عوامل و شاخص های انسانی و حذف و کاهش محدودیت های مربوطه می پردازد میتواند بهعنوان راهبردی جهت دستیابی به توسعه اجتماعی پایدار مطرح گردد بنابراین به نظر می رسد که توانمندسازی جوامع شهرهای مرزی به تحقق اهداف پایدار یاجتماعی کمک شایانی خواهد نمود هدف ازانجام این پژوهش بررسی راهکارهای توانمندسازی شهرهای مرزی جهت دستیابی به توسعه پایداراجتماعی است.

توسعه پایدار اجتماعی، توانمندسازی، شهرهای مرزی