زهرا اسماعیلی
نازنین واعظ زاده

سابقه و هدف: هر ساله میلیون ها کودک به دنبال سوانح جان خود را از دست می دهند. سوانح در کودکان به صورت های مختلف مشاهده می گردد که با توجه به سن کودک، نوع خاصی از سانحه در آنها بیشتر اتفاق می افتد. در کشور ما نیز هر ساله گروه های زیادی از کودکان دچار سوانح می شوند. با توجه به وقوع سوانح در کودکان به عنوان گروه آسیب پذیر، شناخت الگوهای سوانح می تواند راهبردهای مناسبی جهت پیشگیری از سوانح را فراهم نماید. لذا پژوهشی در زمینه بررسی الگوهای سوانح در کودکان زیر ۱۵ سال انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، تعداد ۲۲۲۵ کودک زیر ۱۵ سال سانحه دیده مراجعه کننده به مراکز اورژانس بیمارستان ها و مراکز پزشکی قانونی استان مازندران در مدت یک سال به طور تصادفی انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها مصاحبه از طریق پرسشنامه منظم با سوالات بسته بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون آماری کای دو استفاده شد.نتایج: این پژوهش نشان داد که سقوط (۱/۳۰ درصد) و تصادم (۶/۲۶ درصد) شایع ترین نوع سانحه هستند. آزمون آماری کای دو (۱) بین جنس و نوع سانحه (P<۰.۰۰۰۱) و همچنین بین سن و نوع سانحه ارتباط معنی داری را نشان داد (P<۰.۰۰۰۱).استنتاج: با توجه به مشخص شدن الگوهای سوانح در کودکان زیر ۱۵ سال، پیشنهاد می شود با بهره گیری از اقدامات پیشگیرانه در خصوص سوانح بر اساس ویژگی های آن در هر منطقه گامی موثر در جهت کاهش سوانح برداشت.

Âccidents, Çhildren, Prevention, سوانح، کودکان، پیشگیری