مرتضی سلطانی - استادیار، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران
علیرضا کاملی - دانشجوی دکتری، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران
فرشید خمویی - کارشناس ارشد، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران

امروزه شناسایی زیرساخت­های لازم برای ایجاد نوآوری در سازمان­ها اهمیت زیادی دارد. در پژوهش­های گذشته زیرساخت­ها را به طور مجزا مطالعه کرده اند اما در پژوهش حاضر تلاش شده است با مدلی جامع اثرات  مستقیم و غیرمستقیم سرمایه اجتماعی و رهبری تحول­آفرین بر عملکرد نوآوری، با توجه به نقش میانجی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی بررسی شود. این ­مطالعه در نمونه­ای۲۱۰ نفری از کارکنان شرکت شاتل شهر تهران با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انجام گرفته است. برای تجزیه وتحلیل داده ها روش مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار Lisrel۸.۸ به کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای برون­زا (سرمایه اجتماعی و رهبری تحول­آفرین) بر مدیریت دانش تاثیر مثبت و مستقیم نمی گذارند، اما متغیرهای برون­زا بر یادگیری سازمانی و عملکرد نوآوری تاثیر مثبت و مستقیم می گذارند. همچنین، مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری و یادگیری سازمانی تاثیر مثبت و مستقیم گذاشته و بالاخره یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری تاثیر مثبت، مستقیم و معنادار گذاشته است.

رهبری تحول آفرین, سرمایه اجتماعی, عملکرد نوآوری مدیریت دانش, یادگیری سازمانی