محمدرضا مریدی
معصومه تقی زادگان

چکیده: هدف مقاله حاضر مطالعه ی تفاوت های نقاشی های زنان و مردان، بدون محدود شدن به پیش فرض های هنر زنانه و هنر مردانه است. به همین دلیل ابتدا به جریان پیدایش دوگانگی هنر زنانه و مردانه در طول قرن هجدهم و نوزدهم می پردازیم. سپس گونه های مختلف نقاشی زنان، نقاشی زنانه و نقاشی فمینیستی را از یکدیگر متمایز می کنیم تا برنامه ای عملی برای مطالعه ی نقاشی زنان تدوین شود. در نهایت سعی می کنیم با ارایه ی یک مدل نظری تفاوت میان شگردهای بصری، سبک هنری، فضای رنگی و ... را در نقاشی زنان و مردان نشان دهیم. جامعه ی آماری شامل ۲۵۲۵ تابلو و جامعه ی نمونه شامل ۳۷۰ تابلو نقاشی می باشد که در سه ماه اول سال ۱۳۸۷ در ۶۰ نگارخانه ی فعال تهران به نمایش درآمده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که نقاشی زنان به لحاظ شگردهای بصری، روشن تر، منظم تر، شفاف تر و پرتزیین تر از نقاشی های مردان است. هم چنین به لحاظ سبکی، سمبولیستی تر و دکوراتیو تر هستند.

نقاشی زنان, نقاشی زنانه, نقاشی فمینیستی, نقاشی ایران