منصور امینی - دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

یکی از موضوعات بحث برانگیز در حقوق ایران، خسارات قابل مطالبه در مسئولیت قراردادی است. مواد ۲۲۱ و ۳۸۶ قانون مدنی ایران مبتنی بر دیدگاهی است بسیار مضیق و حداقلی از خسارت؛ دیدگاهی که عملا منجر به ناکارآمدی نظام حقوقی در مواجهه با تخلفات قراردادی شده است. ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی نیز با اعلام این که خسارت ناشی از عد النفع قابل مطالبه نیست، بر مشکل نظام جبران خسارت در حقوق ایران افزوده است. در چنین فضایی، مطالعه موضع حقوق مدنی ایالت کبک کانادا، که مانند حقوق ایران تحت تاثیر فراوان حقوق فرانسه است، می تواند برای حقوق دان ایرانی آموزنده باشد. در این مقاله، انواع خسارات قابل مطالبه حسب نوع تخلف و نوع تعهد و نیز شیوه های محاسبه خسارت و نحوه جبران آن مورد بررسی قرار گرفته است