سید علی علوی - استادیار گروه جغرافیای انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
حسین عزیزی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس
اکبر خلج - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده  حس مکان راهی برای توصیف رابطه عاطفی بین شخص با یک مکان خاص می­باشد. شهرهای جدید اصولا در مکان هایی استقرار پیدا می­کنند که سابقه سکونتگاه های انسانی در آن وجود نداشته است، بنابراین افرادی که برای اولین بار در این نواحی استقرار یافته ذهنیت و حس مکانی خاصی نسبت به مکان سکونتی جدید ندارند. در این پژوهش سعی می­شود تا با شناسایی عوامل موثر بر حس مکان، آینده شهرهای جدید را برای پذیرش جمعیت هموارتر نمود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی توسعه­ای بوده و روش جمع­آوری منابع پژوهش نیز مبتنی بر مطالعات اسنادی تحلیلی و پیمایشی می­باشد. تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش با استفاده از تحلیل­های آماری انجام شده و ضریب همبستگی اسپیرمن و کندال معیار آزمون فرضیات پژوهش قرار گرفته­اند. نتایج بدست آمده از این آزمون­ها نشان می­دهد، هر چه میزان رضایتمندی شهروندان از خدمات­رسانی مدیران شهری بیشتر باشد، به همان اندازه حس مکان در بین شهروندان افزایش می­یابد؛ از سوی دیگر با تامین امنیت ساکنین و زیباسازی شهر می­توان زمینه جمعیت پذیری این سکونتگاه ها و وابسته شدن ساکنین به محل زندگی­ جدیدشان را بیشتر نمود.

واژگان کلیدی: حس مکان, سکونتگاه انسانی, شهر جدید, خدمات رسانی, امنیت