محمدرضا کرمی - ۱ دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیدمحمد میرکمالی - استاد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
جواد پورکریمی - استادیار، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

زمینه و هدف: با توجه به اینکه در سال­های اخیر رسوایی­های اخلاقی رهبران، تبعیض، باند­بازی و تحریف مسایل در همه جا از سازمان­های تجاری و دولتی گرفته تا کلیسا در صدر اخبار سرتاسر دنیا قرار گرفته است.، سعی نمودیم با بررسی و تبیین رهبری اخلاقی و ابعاد آن، شناخت بیشتری نسبت به این نوع از رهبری ایجاد کنیم. هدف پژوهش حاضر، باهدف بررسی و تبیین رهبری­اخلاقی و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه تهران صورت گرفته است. روش پژوهش: ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده­ها توصیفی از نوع پیمایشی می­باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری و آموزشی پردیس و دانشکده­های دانشگاه تهران در سال تحصیلی ۹۴ - ۱۳۹۵ می باشد، که بر اساس آخرین آمار و اطلاعات موجود ۱۴۱۹ (۱۶۰ زن و ۱۷۱ مرد) نفر اعلام شده است؛ که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد ۳۰۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت گردآوری داده­ها از  پرسشنامه محقق ساخته رهبری اخلاقی استفاده شده است. یافته­ها: کلیه مولفه های رهبری اخلاقی بالاتر از میانگین فرضی پژوهش قرار دارند، به غیراز مولفه های جهت­گیری­مردمی، نگرانی برای پایداری (ثبات)، تسهیم­نقش و عصبیت که پایین­تر از میانگین فرضی پژوهش می­باشند. نتایج آزمون t مستقل نشان داد کارکنان زن و مرد ادراک یکسانی از رهبری اخلاقی دارند. همچنین نتایج آزمون وایانس یک­راهه (f) نشان داد بین ادراک کارکنان از رهبری اخلاقی از نظر متغیرهای جمعیت­شناختی (سن، سابقه­خدمت، محل خدمت، تحصیلات و رشته تحصیلی) تفاوتی وجود ندارد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از این است که هدایت اخلاقی از بیشترین اولویت و وضوح نقش از کمترین اولویت برخوردارند. نتیجه­گیری: با توجه به پیامدهای مثبت رهبری اخلاقی برای سازمان­ها و جوامع لازم است مدیران این نوع از رهبری را در خود تقویت کنند.

: رهبری اخلاقی, جهت گیری مردمی, تسهیم قدرت, نگرانی ثبات, هدایت اخلاقی, کارکنان دانشگاه