تاثیر رفتار خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه در استانداری کرمانشاه

هدف این پژوهش، مطالعه و بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه در استانداری کرمانشاه است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها تحقیقی میدانی و کمی می باشد. حجم جامعه مورد مطالعه ۴۰۱ نفر از کارمندان استخدام رسمی استانداری کرمانشاه بودند و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه است. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از آزمون های همبستگی و مدل معادلات ساختاری، موجود در بسته های نرم افزاری SPSS و AMOS استفاده شد. یافته ها نشان می دهد؛ در بین ابعاد رفتار خودشیفتگی مدیران، بیشترین میانگین مربوط به بعد محق بودن و کمترین مربوط به بعد بهره کشی بود. در بین ابعاد رفتار منافقانه مدیران، بیشترین میانگین مربوط به بعد سیاست جذبی مدیریت در قبال منابع انسانی و کمترین مربوط به بعد سیاست دفعی مدیریت در قبال منابع انسانی بود. در نتیجه خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای منافقانه اثر مستقیم و معناداری داشت و همچنین ابعاد خودشیفتگی مدیران از جمله اقتدار، خودنمایی، برتری جویی، بهره کشی، محق بودن، خودبسندگی و خودبینی مدیران سبب ارتقای سطح رفتارهای منافقانه در سازمان می شوند. همچنین مولفه اقتدار بیشترین تاثیر را بر رفتارهای منافقانه داشت.

Keywords:

کلیدواژه گان: &quot , خودشیفتگی مدیران&quot , , &quot , رفتارهای منافقانه&quot , , &quot , اقتدار&quot ,