نسرین ستایش - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محسن محمدی فشارکی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

مثنوی عاشقانه گل و نوروز خواجوی کرمانی، شاعر نامدار و خلاق قرن هشتم، اول بار به همت «کمال عینی» و بار دوم به کوشش «سعید نیاز کرمانی» تصحیح شده است. این دو تصحیح نواقص و ایرادات متعددی دارند. مهم­ترین ایراد کار دو مصحح، روشمند نبودن کار آن هاست یعنی آن ها بر اساس نسخه­های موجود، روش مشخص و مطلوبی را برای تصحیح متن اختیار نکرده­اند. علاوه بر این، توجه نکردن به ویژگی­های سبکی، معنای کلمات و معنی بیت و روایت داستان، سبب­ساز بیشتر بدخوانی­ها از این متن ارزشمند شده است. هرچند نیاز کرمانی بخشی از ایرادات تصحیح کمال عینی را برطرف کرده است اما همچنان متن مصحح ایشان نیز خطاها و کاستی­هایی دارد که این تصحیح را از یک متن علمی و منقح دور می سازد. نگارندگان در تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی تلاش کرده­اند این دو تصحیح را در بوته نقد قرار دهند و نشان دهند این متن ارزشمند نیازمند تصحیح جدید و علمی است.

تصحیح, نقد, گل و نوروز, خواجوی کرمانی, کمال عینی, نیاز کرمانی