علی شاهنظری - دانشیار دانشگاه ساری
مرضیه بهاری - دانشجوی دکترای آبیاری و زهکشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
علیرضا عمادی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

کارایی آب بندان ها با نشت آب از آن ها کاهش می یابد لذا یک راهکار افزودن مواد مختلف به خاک آب بندان است. در این پژوهش از درصدهای مختلف نانورس، ۱۰% سیمان و ۵% وزنی آهک برای کاهش هدایت هیدرولیکی خاک آب بندان استفاده گردید. هدایت هیدرولیکی خاک از ۴-۱۰*۵۸/۱ به ۵-۱۰*۸۸/۲ با افزودن ۵/۰% نانورس کاهش یافت. اندازه گیری فشار پیزومتریک مربوط به هر ماده نشان دهنده پایین افتادن خط آزاد جریان در دیواره آب بندان می باشد. ترکیب خاک با نانورس، سیمان و آهک به ترتیب باعث کاهش ۵۸%، ۵۱% و ۲۸% تلفات گردید که بیشترین کاهش نشت مربوط به خاک حاوی نانورس می باشد. ازنظر آماری بین نشت آب خاک معمولی با هر یک از مصالح تفاوت معنی داری در سطح اعتماد ۹۵% وجود دارد. لذا استفاده از مصالح مختلف مانند نانورس، سیمان و آهک، به ترتیب تاثیر آن ها در کاهش نشت، برای مهار نشت در آب بندان توصیه می گردد که افزودن آهک در شرایط موردمطالعه اقتصادی تر بود.

زهاب, مدل آزمایشگاهی, نانومواد, هدایت هیدرولیکی