دستیابی به سرچشمه مضامین شعری سرایندگان، و نشان دادن اثرپذیری آنان از یکدیگر، هرچند کاری است ارجمند؛ ولی به سبب همانندی اندیشه های بشری سخت دشوار می نماید. در این میان، آنچه دیریاب است - اما ناممکن نیست - نمودن همسان اندیشی ها و همسان سرایی هاست.       در مقاله حاضر، نگارندگان پس از مقدمهای کوتاه در بیان مسلمات زندگی و آثار این دانشور ادیب و شاعر ذولسانین اصفهان در قرن هفتم هجری، با استناد به دستنویسهایآثار او و با روش توصیفی - تحلیلی نشان داده اند که قاضی نظامالدین اصفهانی، در میان شاعران عربیسرا، سخت تحت تاثیر متنبی است؛ هرچند در شعر او نمونههایی از همسانگویی با شاعران دیگر - از جمله سید حمیری، ارجانی و... - هم یافت میشود.

واژگان کلیدی: قاضی نظام الدین اصفهانی, شعر عربی, قرن هفتم هجری, مضامین مشترک, تاثیر و تاثر