بررسی کانون روایت در داستان شیخ صنعان عطار؛ بر اساس نظریه ژنت
عنوان مقاله: بررسی کانون روایت در داستان شیخ صنعان عطار؛ بر اساس نظریه ژنت
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-7-23_006
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-7-23_006
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا جلیلی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نیشابور- ایران
پروین دخت مشهور - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نیشابور- ایران
خلاصه مقاله:
رضا جلیلی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نیشابور- ایران
پروین دخت مشهور - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نیشابور- ایران
کانون روایت یکی از نظریههای ادبی است که در ادبیات داستانی بسیار مورد توجه است و در تحلیل توانمندیها و شگردهایی که داستانپرداز برای شکل دادن به حکایتهای خویش از آنها بهره گرفته، اهمیت فراوان دارد، تا جایی که هرگونه ایجاد تغییر در کانون روایت، سبب ایجاد تمایز و تغییر در جربان اصلی داستان و حتی موضوع آن میگردد. ژراژ ژنت یکی از برجستهترین نظریهپردازان در این حوزه محسوب میشود. او توانست با جداسازی دو مقوله وجه (حالت) و لحن (آوا) گام موثری در پیشرفت کانون روایت بردارد. بر این اساس، آنچه که در این جستار مورد نظر خواهد بود، بررسی کانون روایت در داستان شیخ صنعان عطار، با توجه به رویکرد ژنت و تاکید بر دو مقوله وجه و لحن است. سنجش نظریه کانون روایت ژنت در داستان شیخ صنعان - که از مهمترین داستانهای فرعی منطقالطیر است- خواننده را با توانمندی بالای عطار در داستانسرایی و استفاده بجا از سطوح گفتاری، زوایای دید متعدد و کانونهای زمانی و مکانی روایی متنوع و نیز، غنای متون روایی کهن فارسی آشنا میسازد.
کلمات کلیدی: عطار, شیخ صنعان, کانون روایت, ژرار ژنت, وجه و لحن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1794973/