مقداد خیاط - دانشگاه محقق اردبیلی
هادی غائبی - دانشگاه محقق اردبیلی
ابراهیم عبدی اقدم - عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سینا فیض اله زاده - دانشگاه محقق اردبیلی

موتورهای دیزل به عنوان اصلی ترین منابع تولید انرژی و مصرف سوخت دیزل به شمار می آیند. به کارگیری از سوخت بیودیزل به عنوان بخشی از سوخت مصرفی موتورهای دیزل می تواند تاثیر مثبتی در کاهش به کارگیری از منابع فسیلی و انتشار آلاینده ها داشته باشد. به کارگیری از سوخت بیودیزل در کنار مزایای آن، دارای معایبی نظیر افزایش انتشار اکسیدهای نیتروژن می باشد که به عنوان یک گاز سمی تلقی می شود. محققان بسیاری افزودنی های متفاوتی در راستای پوشش بخشی از معایب سوخت بیودیزل ارائه داده اند. در این مقاله دو نوع افزودنی اکسیژن دار شامل دی متیل کربنات و ان بوتانول به صورت تلفیقی با مقادیر کم در سوخت های B۲ (۲ درصد بیودیزل و ۹۸ درصد دیزل) و B۵ (۵ درصد بیودیزل و ۹۵ درصد دیزل) مخلوط شدند. به کارگیری مقادیر کم این افزودنی ها می تواند موجب کاهش هزینه تولید سوخت شود. بر اساس نتایج به دست آمده، نمونه سوخت های B۲D۱۰N۱۰ و B۲D۱۰N۰ توانستند توان ترمزی موتور دیزل را به ترتیب حدود ۱۲ و ۱۰ درصد نسبت به سوخت B۲ افزایش دهند. از طرفی استفاده از نمونه سوخت های حاوی افزودنی های ترکیبی دی متیل کربنات و ان بوتانول در سوخت B۲ به طور متوسط حدود ۱۸ درصد مصرف سوخت ویژه ترمزی را نسبت به سوخت دیزل و حدود ۳۲ درصد نسبت به سوخت B۲ کاهش داد. استفاده از افزودنی های ترکیبی دی متیل کربنات و ان بوتانول میزان بازده حرارتی را به طور متوسط حدود ۱۵ الی ۳۰ درصد نسبت به سوخت های دیزل، B۲ و B۵ افزایش داد. افزودن دی متیل کربنات و ان بوتانول به صورت ترکیبی در مقادیر کم موجب کاهش انتشار مونوکسیدکربن به میزان قابل توجه شد. بالاترین میزان انتشار دی اکسیدکربن در سوخت های حاوی ترکیبات ترکیبی دی متیل کربنات، ان بوتانول و B۵ اتفاق می افتد که حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد بالاتر از نمونه شاهد بود. طی فرایند بهینه سازی، نمونه سوخت B۲D۳۰N۲۰ به عنوان فرمولاسیون بهینه در تلفیق سوخت دیزل، بیودیزل، دی متیل کربنات و ان بوتانول انتخاب شد.

بیودیزل, موتور دیزل, سوخت دیزل, دی متیل کربنات, ان-بوتانول