شهلا سلطانی - گروه علوم زمین دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
اصغر اصغری مقدم - گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
جلال شیری - گروه مهندسی آب، دانشکده کشاودری، دانشگاه تبریز

آب شرب منطقه بستان آباد غالبا از منابع آب زیرزمینی دشت بستان آباد تامین می شود. هدف این پژوهش انتخاب معقول ترین و مناسب ترین روش برای بررسی کیفیت این منابع است. بدین منظور رتبه و وزن شاخص کیفی آب با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره محاسبه شد. کیفیت منابع آب زیرزمینی با ترکیب روش های وزن دهی آنتروپی و AHP با روش های رتبه دهی TOPSIS و WQI بررسی گردید. در این مطالعه پارامترهای pH، TDS، Na، SO۴، Cl، NO۳ و F در روش های ترکیبی Entropy-WQI،AHP-WQI ، Entropy-TOPSIS و AHP-TOPSIS به کار برده شد. ضریب تعیین (R۲) بین رده میانگین نمونه ها و رده های حاصل از هر یک از روش ها نشان داد که روش AHP-TOPSIS توانایی بالایی در رده بندی و دسته بندی نمونه های آب دارد. نمونه ها با توجه به وزن دهی و رتبه دهی متفاوت هر روش در بازه های متفاوتی جای دارند به طوری که نمونه ها در روش Entropy-WQI در ۲ دسته خوب و متوسط، در روش AHP-WQI در ۳ دسته بسیار خوب، خوب و متوسط، در روش Entropy-TOPSIS در ۵ دسته بسیار خوب، خوب، متوسط، ضعیف و بسیار ضعیف و در روش AHP-TOPSISدر ۴ دسته بسیار خوب، خوب، متوسط و ضعیف قرار گرفتند. با مقایسه روش های ترکیبی روشن شد که از نظر وزن دهی ahp بهتر از آنتروپی و از نظر رتبه دهی TOPSIS بهتر از روش کلاسیک WQI بوده است. نتایج نشان داد که روش TOPSIS سبب تکامل دسته بندی کیفیت نمونه ها می شود و روش آنتروپی در خصوص مقادیر مشابه و نزدیک به مقدار حداقل پارامترهایی که رابطه مستقیم با آنتروپی دارد دچار خطا می شود.

دشت بستانآباد, کیفیت آب زیرزمینی, آنتروپی, تحلیل سلسله مراتبی, TOPSIS