چکیده اسطوره سندباد در هفت قصیده از دیوان صلاح عبدالصبور آمده است. این اسطوره در شعر وی بر مضمون­­هایی همچون: سرگشتگی، فرار از واقعیت­های تلخ زندگی، شناخت و معرفت و سرکشی و نوآوری دلالت دارد. سندباد به روش­های گوناگونی در شعر عبدالصبور آمده است؛ گاهی نقاب شاعر است و گاهی قهرمان روایت اوست. حضور وی اشاره­وار، نمادین و با گفتگوهایی گاه عامیانه و گاه عالمانه است. سندباد در شعر عبدالصبور سه چهره مختلف دارد: ۱- مبارز، شجاع و مسافری که در پی ناشناخته های جهان است و مردم را نیز به جنبش فرامی­خواند. ۲- ترسو و بزدل که از سفر می­هراسد و ۳- صوفی­مسلکی است که به سفرهای درون می­پردازد و در پی گمشده­های معنوی است.

سندباد, عبدالصبور, سفر, شعر معاصر عربی, نماد