محمدرضا قریب - دانشیار مهندسی مکانیک، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
مینا نادری - دانشجوی دکتری مهندسی شیمی، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی - و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
میلاد جمالی - دانش آموخته کارشناسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران

هیدروژل یک شبکه پلیمری سه بعدی نامحلول در آب است که توانایی جذب مایعات بدن را در یک محیط بیولوژیکی دارد.چنین شبکه پلیمری از طریق مکانیسم های اتصال عرضی شیمیایی مانند پلیمریزاسیون نوری، واکنش های آنزیمی وفیزیکی تشکیل می شود. چنین شبکه پلیمری از طریق مکانیسم های اتصال عرضی شیمیایی مانند پلیمریزاسیون نوری،واکنش های آنزیمی و اتصالات عرضی فیزیکی مانند فرآیندهای وابسته به دما و pH و اتصال عرضی یونی تشکیل میشود.هیدروژل های فیزیکی از طریق نیروی ثانویه ضعیف تشکیل میشوند و هیدروژل های شیمیایی توسط نیروهای کووالانسیتشکیل میشوند. برای ساخت هیدروژل از پلیمرهای مختلفی با منشا طبیعی و مصنوعی استفاده میشود. تورم، خواصمکانیکی و خواص بیولوژیکی از مهمترین خواص هیدروژل ها هستند . که هرکدام میتوانند بر ساختار و مورفولوژیهیدروژل ها تاثیر بگذارند. هیدروژل ها به دلیل ساختاری مشابه با ماتریکس خارج سلولی و توانایی آنها در جذب آب، درانواع مختلفی استفاده میشوند. این بررسی شامل تعاریف، طبقه بندی، خواص اصلی و کاربرد هیدروژل است.

نانو هیدروژل، دارورسانی، هیدروژل پاسخگو به محرک، دسته بندی هیدروژل ها