حامد طالع گله بچه - کارشناس حقوق، دانشگاه پیام نور زابل

امروزه اینترنت به جزء لاینکف زندگی بشر تبدیل شده و معاملات انجام شده در فضای مجازی به دلیل سرعت و مزایایی که نسبت به معاملات سنتی دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. تجارت الکترونیکی در معنای دقیق خود، مذاکره آنلاین، مبادلات، انعقاد قرارداد، انتقال کالا، خدمات و در نهایت پرداخت از طریق ابزارهای الکترونیکی می باشد هرچند که این امر ابتدا صرفا از طریق شبکه هایی بسته رخ می داد که تنها شرکت ها و سازمانهای خاصی به آن دسترسی داشتند. با توسعه فضای مجازی شرکت های زیادی کالاها و خدمات خود را از طریق اینترنت عرضه می نمایند. استفاده از اینترنت و شبکه های کامپیوتری برای مذاکرات، مبادلات و انعقاد قراردادهای بین المللی بیشتر گردیده، بنابراین مسائل حقوقی گسترده ای را مطرح می کند. حال اگر طرفین در کشورهای مختلفی نیز باشند این سوال را مطرح می کند که قرارداد الکترونیکی چه زمانی و در کجا منعقد شده و چه قانونی در صورت بروز اختلاف جهت حل و فصل و تفسیر حاکم بر قرارداد خواهد بود. از آنجایی که این معاملات هم مانند معاملات دیگر باید از نظر حقوقی شرایط لازم را دارا باشند، بنابراین پژوهش حاضر به دنبال بررسی مسائل حقوقی پیرامون معاملات اینترنتی و تجارت الکترونیک می باشد. نتایجی که بدست امد نشان دهنده این است که قراردادهای الکترونیکی اگرچه در نحوه انعقاد، شکل توافق و ابراز اراده با قراردادهای سنتی (غیرالکترونیکی) تفاوت دارند ولی در بسیاری موارد از جمله رعایت شرایط اساسی معاملات که شامل قصد و رضای طرفین، موضوع معین مورد معامله، اهلیت طرفین و جهت مشروع معامله می باشد، دارای ماهیت یکسانی با قراردادهای سنتی می باشند.

تجارت الکترونیک، مسائل حقوقی، قراردادهای الکترونیک