محمد جواد حسین پور - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی

قراردادهای کار حسب نوع رابطه ی میان کارفرما و مستخدم، گاه متضمن شرط عدم رقابت هستند که مشروعیت آن با چالش های چندی مواجه است. این مقاله می کوشد تا در نگرشی تطبیقی نخست جایگاه شرط عدم رقابت را در روابط استخدامی تبیین کرده و سپس به تحلیل شرایط خاص اعتبار شرط مزبور بپردازد و نهایتا تاثیر نحوه پایان یافتن رابطه ی استخدامی را بر شرط عدم رقابت مورد بررسی قرار دهد. این تحقیق آشکارا نشان می دهد که در نظام هایی مانند حقوق ایران که فاقد موازین خاصی ناظر به شروط عدم رقابت هستند، تعیین حدود اعتبار این شرط به نحوی که ضمن حفظ کارآیی خود تضییقات غیر متعارفی به مستخدم متعهد وارد نسازد، تا چه میزان حساس و دشوار است و از این رو نتایج و پیشنهادهایی برای مواجهه با شرط عدم رقابت در قراردادهای کار، در چارچوب حقوق ایران ارائه می دهد.