حکیمه حاتمی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
علی محبی - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان علامه امینی
فرشته حاتمی - کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شیوا خدامرادی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

برنامه ریزی درسی شامل سازماندهی یک سلسله فعالیت های یاددهی یادگیری به منظور ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار یادگیرنده ها و ارزشیابی میزان تحقق این تغییرات است. برنامه ریزی درسی به عنوان یکی از راهکارهای حرکت به سوی تمرکز زدایی است و در مجموع، اقدامات آموزشی با تفکر، تصمیم گیری، آینده نگری و حل مشکل، و مبتنی بر اصول و روش های علمی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی برنامه ریزی درسی و روش تدریس نوین و به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که امروزه آموزش و نوع تدریس یکی از مسائل بنیادی و ریشه ای در نظام آموزشی و نهاد های تعلیم و تربیت است. درگذشته هدف از تعلیم و تربیت صرفا انتقال تجارب گذشتگان و میراث فرهنگی بوده اما امروزه تغییر در نگرش ها شناخت ها و رفتار انسان ها سرلوحه اهداف آمورشی است. نوع روش تدریس و برنامه ریزی از ارکانی است که می توان از آن به عنوان کلیدی یاد کرد که قفل آموزش سنتی و قدیمی را باز می کند و زمینه ساز شکوفایی فکری و استعداد دانش آموزان است.

برنامه ریزی درسی، روش تدریس، آموزش، معلم، دانش آموزان.