زیبایی شناسی در فلسفه صدرالمتالهین
عنوان مقاله: زیبایی شناسی در فلسفه صدرالمتالهین
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-9-2_006
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-9-2_006
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین هاشم نژاد - استادیار دانشگاه تهران
سید جواد نعمتی - استادیار دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
حسین هاشم نژاد - استادیار دانشگاه تهران
سید جواد نعمتی - استادیار دانشگاه تهران
امروزه در محافل آکادمیک، زیباییشناسی به عنوان شاخهای از فلسفه که به مطالعه پیرامون زیبایی و هنر میپردازد، مطرح است. به نظر صدرا زیبایی صورت یا امری تحسین برانگیز است.منشاء زیبایی جمیل مطلق است. لذت بخشی، ایجاد دوستی و عشق، اعجاب و تحسین برانگیزی از جمله آثار زیبایی بر روی نفس مدرکاند. زیبایی امری عینی و آقاقی است. به نظر صدرالمتالهین زیبایی با وجود مساوقت دارد. پس از ویژگیهای وجود، مثل اصالت داشتن، مشکک بودن،... برخوردار است. منشا هنر در نزد صدرالمتالهین، مظهر برخی اسمهای حق تعالی مثل احسن الخالقین و مصور بودن، عشق هنرمندان به تزیین آثار و... است. خیال مبدا قریب همه آثار هنری است. صدرالمتالهین از قوه خیال و متخیله بحث میکند که در آفرینش هنری، نقش مهمی ایفا میکنند. ایشان معتقد به وجود عالم خیال منفصل است که انسانهای عادی در هنگام خواب و دیدن رویا، با آن مرتبط میشوند و عرفا در بیداری و در حالات مکاشفه، انسانها میتوانند مشاهدات خود از عالم خیال منفصل را در قالبهای هنری بریزند.
کلمات کلیدی: : وجود زیبایی, هنر, خیال, عشق, نفس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1796281/