سجاد قره جلو - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مهندسی هوافضا، تهران

در این مقاله، هواپیماهای عمودپرواز الکتریکی که در حمل و نقل هوایی شهری استفاده می شوند، مورد بررسی قرار می گیرند. فرآیند ساخت و عملیاتی کردن این دسته از هواپیماها در سال های اخیر با استقبال طراحان و مهندسین مواجه شده است و به دلیل آلایندگی بسیار پایین، صدای کم و عدم استفاده از سوخت های فسیلی برای پرواز، اقبال عمومی را نیز به دنبال داشته اند . در سال های اخیر برای کاهش زمان و انرژی، شرکت های مختلف طرح های خود را در زمینه حمل و نقل هوایی شهری و تاکسی های هوایی توسعه داده اند. رایج ترین طرح های مورد استفاده برای این تاکسی های هوایی، هواپیماهای عمودپروازی هستند که از پیشرانش الکتریکی یا هیبریدی استفاده می کنند که از مزایای آنها می توان به نیاز به فضای کم برای برخاست و نشست وآلایندگی پایین و ایمنی بالا اشاره کرد. همچنین برای تعیین بهترین طراحی در بین همه پیکربندی عمودپروازهای الکتریکی و هیبریدی، عملکرد سه پیکربندی متفاوت مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرد. برای گسترش سیستم حمل و نقل هوایی چالش ها و موانعی وجود دارند که برای عملیاتی شدن تاکسی های هوایی باید مورد توجه قرار گرفته و مرتفع گردند. مولفه مهم دیگر این هواپیماهای عمود پرواز، پیشران الکتریکی آنهاست که با بررسی برخی از ملاحظات و الزامات در مورد باتری آنها، مزایا و معایب استفاده از این نوع پیشران عنوان می شود.

هواپیمای الکتریکی،عمودپرواز،تاکسی هوایی،پیشران الکتریکی،حمل و نقل