سید بنیامین کشاورز - دانشجوی دکتری گروه باستان شناسی، دانشکده حفاظت و مرمت، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
محمدامین سعادت مهر - دانشجوی دکتری گروه باستان شناسی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
علی زارعی - دانشیار گروه باستان شناسی، دانشکده هنر، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

امپراتوری ژاپن در قرن نوزدهم میلادی با فشار امپریالیسم و بنابر تحولات نو شینتویی با انقلاب ملی-اشرافی میجی از انزوا به کل خارج شد و شروع به انجام روند مدرنیزم کرد. یکی از اقتضاهای مدرنیزم جهانی شدن و شناخت ملل و مردم عالم است از این روی به مرور، مخصوصا پس از شکل گیری اندیشه پان آسیایی، مطالعات اسلامی نیز در این کشور آغاز شدند. خیلی زود پان آسیاییسم با ملی گرایی افراطی ژاپنی ادغام شد و اندیشه هاکوایچیو که افراطی­ترین شکل آن بود توسط نظامیون غالب گردید. داده­های اصلی این پژوهش را مقالات و تحقیقات ژاپنی­ ها در دوران هاکوایچیو تشکیل می­دهد، همچنین رویکرد مورد استفاده در این پژوهش، قرن نوزدهم شناسی ملی-جهانی است که تاکید بر برهم کنش­ها و ماهیت فرهنگ بومی دارد. پرسش مقاله حاضر این است که مطالعات اسلامی از منظر هاکوایچیو طی سال­های ۱۹۲۶-۱۹۴۵م./ ۱۳۰۴-۱۳۲۳ه.ش. چطور ایجاد شد و چه روندی را طی نمود؟ برآیند این پژوهش این است که به اقتضای شرایط سیاسی ژاپن که به قدرت اقتصادی آن متصل بود بی تفاوتی نسبت به جهان اسلام جای خود را به سرمایه­ گذاری­ های کلان نه فقط برای مطالعه این خطه بلکه جلب حمایت مسلمانان داد تا هدف ایجاد سنخیت بین ارزش­های اسلامی و ژاپنی را دنبال کنند.

ژاپن, مطالعات اسلامی, هاکوایچیو, ملی گرایی