سیاوش گلشیری - دانشجوی دکتری پژوهش هنر، گروه تخصصی هنر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
حمیدرضا شعیری - استاد دانشگاه تربیت مدرس
بهمن نامور مطلق - دانشگاه شهید بهشتی

یاکوبسن با دسته بندی ترجمه به سه نوع درون زبانی، بین زبانی و بینانشانه ای، اقتباس را نوعی ترجمه بینانشانه ای در نظر می گیرد. اکو نیز ترجمه بینانشانه ای را نمونه ای از تفسیر می داند؛ بدین معنا که اقتباس کننده معنایی را که خود در رمان احساس کرده، به نظام تصویر (فیلم) تبدیل و به این ترتیب خود به نوعی تفسیرگر بدل می گردد. از این رو ترجمه بینانشانه ای را می توان نوعی تفسیر دانست. هدف از این نوشتار بررسی ترجمه بینا نشانه ای شخصیت-های رمان «جنایت و مکافات» (داستایفسکی، ۱۸۶۶)، به عنوان یکی از پربسامدترین داستان های اقتباس شده در سینما، و فیلم سینمایی «پل خواب» (براهنی، ۱۳۹۳) از منظر دگرگونی شخصیت ها است تا تفسیر انتقادی اقتباس کننده از منبع اقتباس، نشان داده شود. نخستین بار ویکتور درلی در سال ۱۸۸۴ رمان «جنایت و مکافات» را از روسی به فرانسه ترجمه کرد و از آن زمان تاکنون، رمان مذکور به لحاظ ساختار و محتوا مورد توجه بسیاری از منتقدان ادبی فرانسه بوده است. مسئله اصلی این پژوهش شامل بررسی تغییرات شکل گرفته از یک پیوستار (رمان) به پیوستار دیگر (فیلم)، صرفا از منظر ویژگی های شخصیتی است. قیاس ویژگی شخصیتی کاراکترها، دگردیسی آن ها و بررسی مراحل سیر قهرمان درهر دو اثر نشان می دهد، تفسیراقتباس کننده از رمان، علاوه بر تغییر ماهیت شخصیت ها، تغییرات دیگری را نیز به همراه دارد که این تغییرات حاصل نظام های انتظاراتی و بافت اجتماعی داستان جدید بوده است و به نوبه خود، برآمده از نیت اقتباس کننده و دیدگاه منتقدانه او به زمانه خویش است

تفسیر, ترجمه بینانشانه ای, اقتباس, جنایت و مکافات, پل خواب