فهیمه پورحاجی - گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،
منور افضل اقایی - گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
نوشین پیمان - گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه ظهور COVID-۱۹ به عنوان یک بیماری همه گیر جهانی، زندگی روزمره کودکان، نوجوانان و خانواده ها را در سراسر جهان مختل کرده است ، و تاثیرات آن فوری و احتمالا طولانی مدت است. هدف از این مطالعه انجام یک بررسی نظام مند پیرامون عواقب ناشی از اقدامات انجام شده در پاسخ به COVID-۱۹ از نظر خشونت علیه کودکان و نوجوانان می باشد. روش کار بر اساس رهنمودهای بررسی نظام مند و دستورالعمل های  PRISMA، جستجوی ادبیات انجام شد. بررسی حاضر تمام مطالعاتی راکه از دسامبر ۲۰۱۹ تا تاریخ ۲۴/۰۳/۲۰۲۱ در مجلات ملی و بین المللی با موضوع خشونت در بین کودکان و نوجوانان در زمان همه گیری COVID-۱۹ منتشر شده بود، شامل می شود.  مقالات از پنج پایگاه داده علمی PubMed ، Scopus ، Pro Quest، Google Scholar ، Web of Science استخراج شد. عنوان و خلاصه مقاله با توجه به معیارهای واجد شرایط بودن بررسی شد. نتایج در مجموع ۱،۱۰۹ مقاله در ابتدا پس از مشورت از پایگاه داده های انتخاب شده بازیابی شد. پس از مرور عناوین و خلاصه مقالات ، ۴۳ مقاله در ابتدا با توجه به معیارهای صلاحیت از پیش تعیین شده وارد شدند. پس از تجزیه و تحلیل دقیق تر ، فقط۹ مقاله علمی در انتخاب ما باقی مانده است. نتیجه گیری شرایط بد اقتصادی و تعطیلی مدارس بر اثر همه گیری  COVID-۱۹ باگزارش کمتری از خشونت علیه کودکان و نوجوانان مربوط است. که این کاهش به دلیل کاهش گزارش بدرفتاری علیه کودکان توسط متخصصان آموزش و پرورش می باشد.

COVID-۱۹, خشونت, کودک, نوجوان