سام ترکان - دانشیار بیماری های داخلی دام های کوچک، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
سید شهاب حسینی - دانش آموخته دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

مقدمه: استافیلوکوکوس ارئوس عفونت­های مختلف بیمارستانی از جمله عفونت­های دستگاه ادراری را ایجاد می­کند. این مطالعه با هدف تعیین الگوی مقاوت آنتی­بیوتیکی سویه­های استافیلوکوکوس ارئوس جداسازی شده از نمونه­های ادراری سگ‎های به ظاهر سالم در سطح شهر اصفهان انجام گرفت. روش­کار:  تعداد ۲۰۰ نمونه ادرار از سگ‎های به ظاهر سالم (در حجم۲۰میلی لیتر) از مراکز درمانی و نگهداری حیوانات خانگی در سطح شهر اصفهان در ظرف استریل نمونه­گیری ادرار اخذ شد و به روش کشت میکروبی و مولکولی آزمایش شد. از آزمایش انتشار دیسکی ساده جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و از روش PCR  جهت تعییت تیپ‎های کاست کروموزومی‎ژن mecA   استفاده شد.   نتایج: از این تعداد نمونه، ۲۳ نمونه (۵/۱۱ درصد) آلوده به استافیلوکوکوس ارئوس بوده که در آزمایش  PCR واجد ژن ۱۶srRNA بودند. تمام ایزوله­های مورد مطالعه دارای مقاومت آنتی­بیوتیکی چند­گانه بودند و در این میان بیشترین مقاومت آنتی­بیوتیکی ایزوله­ها به دو آنتی­بیوتیک پنی­سیلین (۶۵/۹۵ درصد) و تتراسایکلین (۳۰/۹۱درصد) و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی­بیوتیک نیتروفورانتوئین (۷۸/۳۴ درصد) مشاهده شد. ۹۱/۷۳ درصد از ایزوله­ها حامل ژن mecA بودند که تیپ ШSCCmec با فراوانی ۰۵/۴۷ درصد شایع­ترین تیپ کاست کروموزومی‎ژن mecA درایزوله­های مقاوم به متی­سیلین بود. نتیجه­گیری: شیوع مقاومت به طیف وسیعی از آنتی­بیوتیک­های خطوط اول و دوم درمانی در میان سویه­های استافیلوکوکوس ارئوس­، نشان دهنده پراکندگی و انتشار این سویه­ها در بین جمعیت سگ‎ها است و لازم است که داروی درمانی بر اساس نتیجه آنتی بیوگرام انتخاب گردد.

استافیلوکوکوس ارئوس, تیپ های SCCmec, ادرار, مقاومت آنتی بیوتیکی, سگ, اصفهان