داود شعبانی - دانشجوی دکتری بیومکانیک، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز، تهران، ایران
یحیی سخنگویی - دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ، تهران ، ایران(نویسنده مسئول)
حسن متین همایی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی ، تهران ، ایران

مقدمهزانوی ضربدری و پرانتزی دو اختلال وضعیتی شایع در مفصل زانوست که با ایجاد تغییراتی در راستای طبیعی وضعیت اندام تحتانی، به نوبه خود باعث ایجاد تغییراتی در راستای مرکز ثقل بدن نسبت به سطح اتکا شده و کنترل تعادل و حرکت بدن را محدود می کند. هدف از این مطالعه، اثر یک دوره حرکات اصلاحی و ورزشی بر بهبود انحرافات صفحه فرونتال در نوجوانان پسر فعال مبتلا  به زانوی ضربدری و پرانتزی بود.روش کارآزمودنی های این مطالعه بر اساس مقادیر زاویه Q در سه گروه ۱۲ نفره ( ضربدری، پرانتزی و سالم ) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت ۸ هفته به صورت روزانه هرجلسه ۶۰ دقیقه شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۴۵ دقیقه برنامه تمرینی منتخب و ۵ دقیقه سرد کردن انجام گرفت و در طول تمرین به زمان و تعداد تکرارهای آن افزوده شد.نتایجنتایج این مطالعه نشان داد ۸ هفته تمرینات اصلاحی و ورزشی می تواند  به طور معنی داری زاویه یQ را در گروه زانوی پرانتزی افزایش و در گروه زانوی ضربدری کاهش دهد. بر اساس نتایج این پژوهش لزوم توجه بیش از پیش به حرکات اصلاحی و ورزشی در ورزشکاران دچار این اختلال احساس می شود.نتیجه گیرینوزادان در معرض خطر نیاز به پیگیری دقیق تر از نظر زردی دارند چراکه تشخیص به موقع و با درمان بسیار ساده میتوان موجب کاهش خطرات احتمالی زردی نوزادی شد. مطالعه حاضر نشان داد که سطح  بیلی روبین توتال بند ناف در مقایسه با بیلی روبین ۳ روز بعد از تولد میتواند به عنوان یک معیار تشخیصی مناسب جهت پیگیری دقیق نوزادان در معرض خطر زردی استفاده کرد.

زانوی پرانتزی, زانوی ضربدری, حرکات اصلاحی