سحر رضایی - دانشجوی دکترای مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.
محمود گودرزی - دانشیار گروه مشاوره خانواده، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

مقدمه: ارضاء نیازهای روانی در دوران بارداری به عنوان احساس رضایت، افزایش استقلال، بهبود تعامل بین دیگران و محیط و افزایش خودبه خودی انرژی روانی برای دستیابی به بارداری و زایمانی موفق تعریف می شود. مطالعه حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی پرسشنامه نیازهای روانی بارداری انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر داده ترکیبی کیفی و کمی (آمیخته) و از نظر روش مطالعه، داده بنیاد است. جامعه آماری شامل زنان مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی زنان و مراکز مامایی در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ شهر کرمانشاه بود که از طریق نمونه گیری هدفمند با معیار ورود تا اشباع نظری ۴۰ نفر انتخاب و تحت مصاحبه عمیق قرار گرفتند. پس از تحلیل مصاحبه ها، ابزاری متناسب با بافت ایرانی برای اندازه­گیری نیازهای روانی بارداری تنظیم شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از تحلیل محتوا و در بخش کمی از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم و برای سنجش پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ­ها: بر اساس نتایج تحلیل عامل اکتشافی، ۶ عامل استخراج شد و بر اساس نتایج تحلیل عامل تاییدی برازش مدل شش بعدی نیازهای روانی بارداری تایید شد. به لحاظ مبانی نظری و محتوای سوال ها، این عوامل با عناوین (حمایت طلبی، محبت خواهی، انگیزه و امید، درک هیجانی، همدلی و نیاز جنسی) نام گذاری شد. همچنین پایایی پرسشنامه ۸۹/۰ گزارش شد. نتیجه ­گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد پرسشنامه نیازهای روانی بارداری، از روایی و پایایی لازم برخوردار است و می توان از طریق این ابزار، به سنجش نیازهای روانی زنان باردار پرداخت.

اعتباریابی, بارداری, پایایی, روایی, نیازهای روانی