شهرام ساریخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفادشت، تهران، ایران

با مروری بر گذشته این نکته قابل اذعان است که در قرن بیستم، اقتصاد مبتنی بر صنعت بود. در این قرن هر شرکتی و هر کشوری که دارایی های فیزیکی و سرمایه های مادی و مشهود بیشتری داشت ثروت بیشتری تولید می کرد. اما قرن ۲۱ اقتصاد مبتنی بر دانش است. به عنوان نمونه ستارامن و همکاران (۲۰۰۲) به نقل از کندریک یکی از اقتصاددانان آمریکایی بیان می کند که در سال ۱۹۲۵ نسبت دارایی های نامشهود به دارایی های مشهود ۳۰ به ۷۰ بود. اما در دهه ۱۹۹۰ به نسبت ۶۳ به ۳۷ افزایش یافت. استیوارت (۱۹۹۷) سرمایه انسانی را مهمترین دارایی سازمان تلقی می کند. بنابراین انتظار می رود شرکت هایی که از سرمایه فکری و انسانی بالاتری برخوردارند بازده دارائیها آن ها نیز بالاتر باشد. آثار سرمایه انسانی بر عملکرد واحد تجاری در شرکتهای خدماتی بسیار مهم تلقی می شود زیرا این شرکتها بیشتر بر ظرفیتها و منابع نامشهود متکی هستند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد ابعاد سرمایه فکری بر بهبود بازده دارائیهای در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر معناداری دارد.

سرمایه فکری، بازده دارائیهای، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران