سکینه محبی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
محمدموسی خورشیدی - دانش آموخته دکتری مدیریت آموزشی و مدرس دانشگاه
حسین بجانی - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی فراجا
اکبر قاسمی پیربلوطی - مدرس دانشگاه امین

در این پژوهش، به منظور بررسی نقش رهبری کوانتومی و آینده نگری نظام آموزشی بر عملکرد تحصیلی و سطح یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی، از بین معلمان مقطع ابتدایی شهر بوشهر به تعداد ۲۲۰ نفر درسال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تعداد ۱۴۰ نفر طبق جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش تحقیق به لحاظ روش اجرا توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحلیل همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارتهای کوانتومی مدیریت عظیمی و روضوی (۱۳۹۳)، پرسشنامه رهبری آینده نگر توسط کانگر و کاننگو (۱۹۸۸)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) و پرسشنامه ارزیابی کیفیت یادگیری دانش آموزان رحمانی (۱۳۸۹) بود که به صورت الکترونیکی در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاد از آزمون همبستگی اسپیرمن و رگرسیون در نرم افزار اس.پی.اس.اس انجام شد. نتایج نشان داد که باتوجه به آزمون همبستگی اسپیرمن، میزان همبستگی بین رهبری کوانتومی و آینده نگری با عملکرد تحصیلی به ترتیب برابر با ۰/۹۹۸ و ۰/۹۳۲ بود و همچنین همبستگی بین رهبری کوانتومی و آینده نگری با سطح یادگیری دانش آموزان نیز به ترتیب برابر با ۰/۸۶۹ و ۰/۷۲۹ بود. نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که به ترتیب حدود ۸۸/۳ و ۹۷ درصد تغییرات متغیر عملکرد تحصیلی، توسط تغییرات در متغیر رهبری کوانتومی تبیین گردید. اما در ارتباط با بحث یادگیری دانش آموزان نیش مشخص شد که به ترتیب حدود ۲۹/۶ و ۳۸/۶ درصد تغییرات توسط رهبری کوانتومی و آینده نگری تبیین گردید. در نهایت اینکه تمامی فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار گرفتند و رابطه بین متغیرهای از نوع مثبت و معنی دار بود.

رهبری کوانتومی، آینده نگری، نظام آموزشی، عملکرد تحصیلی، یادگیری