سیده زهرا موسوی

مدرسه به عنوان یک سازمان آموزشی همواره به عنوان یکی از مهم ترین سازمان های تاثیر گذار در جامعه مد نظر بوده و بخش عمده ای از مراودات سازمانی در مدرسه صورت می پذیرد. مدیریت در مدارس با توجه به نیروی انسانی مهم وتاثیر گذاری که در اختیار دارد و با توجه به فلسفه کاری و نوع مدیریت در این نوع سازمان ها از یک نوع حساسیت خاصی برخوردار است، چرا که هر نوع برخورد نامناسب و ایجاد فضای ناهمگون در روابط انسانی بین کارکنان باعث ایجاد تنش و مشکلات زیادی شده و تاثیر مستقیم آن بر دانش آموزان و کیفیت فعالیت های آموزشی پدیدار می گردد. لذا نقش روابط انسانی در بین معلمان مدارس و از همه مهم تر نقش مدیر مدرسه در ایجاد جوی صمیمی و همراه با احترام و روابط انسانی مناسب باعث ایجاد جوی صمیمی و مطلوب در مدرسه شده و باعث کیفیت فعالیتهای آموزشی می شود. هدف از تدوین این مقاله بررسی نقش روابط انسانی درکیفیت بخشی فعالیت های سازمان های آموزشی می باشد روش مورد استفاده روش کتابخانه ای و بررسی مقالات و پژوهش های انجام شده در این حوزه بوده است.

روابط انسانی،مدرسه،سازمانهای آموزشی،کیفیت بخشی