فاطمه جوکار

قصه گویی به عنوان روشی غیرمستقیم برای فراهم کردن چارچوبی برای آموزش و ارتقاء درک خود، کارآیی و تجربیات متحد سازی، در کودکان و نوجوانان نقش دارد. قصه گویی به رشد توانایی های ذهنی و هیجانی کودکان کمک شایانی می کند. با این کار نه تنها کودکان با صداها، کلمات و زبان آشنا می شوند بلکه کتاب و کتاب خوانی هم برایشان ارزش پیدا می کند. قصه گفتن برای کودکان سبب تقویت قوه تخیل و کنجکاوی آنان می شود و به رشد مغزی شان کمک می کند. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه قصه گویی با سلامت روان و اعتماد بنفس و تنظیم هیجان در کودکان پیش دبستانی می باشد. جامعه آماری پژوهش کودکان پیش دبستانی شهر برازجان بود که تعداد ۸۰نفر در نظر گرفته شده اند. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان حوزه روان شناسی مورد تایید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ ۹۷/۱محاسبه شد .پرسشنامه ها پس از تایید و تعیین روایی و پایایی، توسط محقق در بین خانواده های شهر برازجان با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزارspss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که بر اساس نتایج آزمون اسپیرمن رابطه مثبت و معناداری بین قصه گویی سلامت روان و اعتماد بنفس و تنظیم هیجان در کودکان پیش دبستانی وجود داشت .

قصه گویی، سلامت روان ، تنظیم هیجان ، اعتماد بنفس