سعید خزایی - دکترای مدیریت دولتی، موسسه عالی آموزش، پژوهش، مدیریت و برنامه ریزی

هدف اصلی این مقاله بحث درباره این موضوع است که بسیاری از مدلهایی که برای برای نشان دادن تکامل دولت الکترونیک تدوین و ارائه شدهاند، دموکراسی الکترونیک را به عنوان مرحله پایانی و مدینه فاضله ای مطرح می سازند که دولت الکترونیک در سیر تکاملی خود زمینه را برای ظهور آن فراهم خواهد نمود، حال آنکه این مدلها بیشتر هنجاری و پیش بینی کننده هستند و نه توصیفی و هنوز هیچ گونه شواهدی دال بر رسیدن به مرحله پایانی یا همان دموکراسی الکترونیک ، مشاهده نشده است و تنها در سطح محلی ، شواهدی مبنی بر دستیابی به دولت الکترونیک تعاملی وجود دارد. حال سوال این است که فناوری اطلاعات و ارتباطات چگونه می تواند در خدمت ارزشهای دموکراسی باشد؟ برای پی بردن به این موضوع اشکال مختلف دموکراسی شامل دموکراسی نمایندگی (غیرمستقیم ) و دموکراسی مستقیم مورد بررسی قرار گرفته و موانع پیش روی دولت ها جهت نیل به دموکراسی الکترونیک و ارزشهای دموکراتیک در سایه فناوری اطلاعات مورد بحث قرار می گیرد، که از جمله این موانع می توان به سیطره دولت ، شکاف دیجیتال، توهم شفافیت وظهور بوروکراتها در بدنه دولت اشاره داشت . درنهایت پیشنهاد می -شود که جنبه های اجتماعی و سیاسی دولت الکترونیک را نیز درکنار جنبه های فنی این پدیده مورد مداقه قرار داده و از آنچه خوشبینی سایبری یا قطعی گرایی تکنولوژیک نامیده می شود پرهیز شود.

دولت الکترونیک ، دموکراسی الکترونیک ، فناوری اطلاعات، دموکراسی نمایندگی ، دموکراسی مستقیم .