نرگس داودی - کارشناسی ارشد، مهندسی معماری واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فاطمه نفر - کارشناسی ارشد، مهندسی معماری واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
راضیه لبیب زاده - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران

هنر بخش جدایی ناپذیر از معماری و زیبایی نیز بخش جدایی ناپذیر از هنر است. بنابراین با توجه به ارتباطی که بین سه مقوله معماری و هنر و زیبایی وجود دارد، لزوم توجه و پرداختن به معنا و مفهوم زیبایی برای به کار بستن آن در فرآیند طراحی معماری امری اجتناب ناپذیر است. اما زیبایی از جمله واژه هایی است که در طول تاریخ بشری معانی مختلف داشته و دیدگاه های مختلفی در رابطه با مفهوم آن وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اجمالی معنا و مفهوم زیبایی و نحوه نمود یافتن آن در آثار معماری است که به تبع آن سبب ماندگاری و یا گذرا بودن اثر یک بنای معماری در طول تاریخ شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی است و با توصیف مفهوم زیبایی و تحلیل آن در قالب مورد پژوهی مسجد ولیعصر(عج) تهران صورت گرفته و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای بوده است. در نتیجه چنین برداشت شد که معماری نیز مانند هنر می تواند در سطح پوسته ای و زیبایی ظاهری خلاصه شود و یا اینکه علاوه بر حفظ زیبایی ظاهری، عمیق ترین مفاهیم انسانی و معنوی را بر اساس تفکر اسلامی در خود جای دهد و به سبب آن در طول زمان نیز ماندگار باشد. تعریف این لایه ها مستلزم وجود تفکر و فلسفه همه جانبه ای است که بتواند در طول تاریخ و برای جمع کثیر انسان ها معنا پیدا کند و درک شود؛ گواه این مسئله نیز آثار معماری است که علیرغم گذشتن از زمان ساخت آن همچنان زیبا هستند.

زیبایی شناسی، الگوهای طراحی معماری، اسلام، حکمت اسلامی، مسجد ولیعصر(عج)