سیدمهدی رضوی - گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
لیلا ابراهیمی - گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
کیا بزرگمهر - گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
مهرداد رمضانی پور - گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

امروزه برنامه ریزی و مدیریت بحران ها بر اساس رویکرد پدافند غیرعامل از مهمترین مسائل قابل بحث در شهرها و کلان شهرها می باشد. شهر چالوس یکی از مهم ترین شهرهای شمال کشور و استان مازندران می باشد که در طی سال پذیرایی تعداد زیادی گردشگر و توریست می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری مناطق شهر چالوس براساس اصول پدافند غیرعامل با تاکید بر شریان های حیاتی، مراکز پشتیبانی، مراکز مدیریت بحران و تاسیسات و تجهیزات شهری همچنین دو شاخص تراکم جمعیت و نسبت فضاهای پر به خالی ارزیابی و پهنه بندی می باشد. برای رسیدن به این هدف روش دلفی، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی به کار گرفته شده است و با بهره گیری از نرم افزار Arc/Map ۱۰.۲ وتحلیل های آن، نقشه های آسیب پذیری تهیه شده است. در نهایت، با ترکیب دو نقشه پهنه بندی آسیب پذیری به دست آمده از کاربری های مهم و حیاتی شهر و شاخص های جمعیتی و کالبدی، نقشه نهایی پهنه بندی آسیب پذیری شهر چالوس حاصل می شود. سپس با استفاده از روش تاپسیس فازی رتبه بندی مناطق شهر چالوس صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد، که منطقه ۱۴ از اولویت برتری نسبت به سایر مناطق برخوردار است؛ و میزان آسیب پذیری آن نسبت به سایر مناطق کمتر می باشد در حالی که منطقه ۹ آسیب پذیرترین منطقه محله محسوب می شود.

سیل، مخاطره، برنامه جامع، ایران