نجمه شرفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران
نداسادات صحراگردمنفرد - استادیار گروه معماری مسکن‪ ،‬دانشکده معماری‪ ،‬دانشگاه علم و صنعت ایران

یکی از چالش های امروز در جهان افزایش جمعیت سالمندان است. مجتمع های مسکونی امروزی، برای سالمندان مناسب نیست و تاثیری بر افزایش سلامت جسم و روح آنها ندارد و منجر به آسیب هایی مانند کاهش فعالیت اجتماعی، کاهش عزت نفس و سرزندگی می شود. هدف اصلی این پژوهش اولویت بندی راهکارهای معماری جهت ارتقاء سرزندگی سالمندان است. به این منظور با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای، مولفه های معماری مرتبط با سرزندگی و مسکن سالمندان شناسایی شده است. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود با روش توصیفی تحلیلی، مولفه های موثر بر سرزندگی سالمندان استخراج شده و فراوانی آنها به روش تحلیل محتوا انجام شده است. برای وزن دهی از روش آنتروپی شانون استفاده شده است. نتایج نشان می دهد شاخص دسترسی با فراوانی ۱۳ و ضریب اهمیت ۰.۱۶۲۵ در جایگاه اول قرار گرفته است. سپس شاخص رنگ با فراوانی ۱۰ و ضریب اهمیت ۰.۱۲۷۵ قرار دارد. شاخص خوانایی با فراوانی ۱۶ و ضریب اهمیت ۰.۱۲۴۶ در رتبه سوم قرار گرفته است. شاخص آسایش با فراوانی ۱۲ و ضریب اهمیت ۰.۱۲۳۶ در جایگاه چهارم قرار گرفته است. سپس شاخص زیبایی با فراوانی ۱۴ و ضریب اهمیت ۰.۱۲۳۴ قرار گرفته است. شاخص های تعامل اجتماعی و ارتباط با طبیعت با عدد فراوانی ۱۵ و به ترتیب ضریب اهمیت ۰.۱۲۲۹ و ۰.۱۱۳۲ در جایگاه بعدی قرار دارند. شاخص امنیت با فراوانی ۲۰ و ضریب اهمیت ۰.۱۰۲۴ در جایگاه آخر قرار دارد. بدین معنا که سهولت دسترسی سالمندان به فضاهای مختلف، استفاده از رنگ مناسب در فضا و خوانایی محیط بیشترین اهمیت را در ارتقاء سرزندگی آنان داشته است.

سرزندگی، مجتمع مسکونی سالمند، سالمندان، واحد همسایگی