نجمه السادات شجاعیان - دانشجوی دکتری رشد حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
معصومه شجاعی - دانشیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
عبدالله قاسمی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

مقدمه: سبک زندگی فعال طی بارداری تاثیرات ماندگاری بر مادر و کودک وی خواهد داشت. تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی اثرات فعالیت بدنی طی بارداری بر رشد شناختی کودک طی سه ماه اول تولد انجام شد.روش­کار: در این مطالعه تجربی، تعداد ۴۰ جفت مادر-کودک انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، از یک دوره مداخله حرکتی ۱۶ جلسه­ای با حداکثر مدت ۵۰ دقیقه سود برده و گروه کنترل نیز هیچ گونه فعالیت جسمانی هدف­دار و منظمی را دنبال نمی کردند. سرانجام کودکان این دو گروه با استفاده از پرسشنامه سنین-مرحله (ASQ ۳) در دو دوره یک و سه ماهگی مورد بررسی قرار گرفتند. به­منظور بررسی فرضیه ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه تکراری و برای بررسی تفاوت بین دو گروه از آزمونt  مستقل استفاده شد. کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ انجام گرفت.یافته­ها: نتایج نشان داد که تمرین منتخب بدنی مادران باردار در گروه آزمایش منجر به برتری مهارت شناختی حل مساله شده و اثرات اصلی زمان (۵۵/۲۷, F= ۰۰۱/۰P=) و گروه (۱۳/۷۸, F= ۰۰۱/۰P=) معنی دار بود.نتیجه­گیری: نتایج کسب شده تایید کرد که فعالیت بدنی طی بارداری اثر منفی بر رشد کودک نداشته و می تواند باعث ارتقای رشد شناختی کودک گردد.

بارداری, رشد شناختی, شیرخوارگی, فعالیت فیزیکی