زهرا افرا - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
علیرضا بخشایش - دانشیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
حسین یعقوبی - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، گرایش روان شناسی ورزشی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه بین تاب­آوری و رضایتمندی زندگی در زنان عادی و زندانی انجام شده است.روش­کار: روش پژوهش حاضر علی-مقایسه­ای است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان زندانی و غیر زندانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۵ می­باشد. ۲۸۰ نفر (۱۴۰ زن زندانی و ۱۴۰ زن عادی) به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه­های تاب آوری کانر و دیویسون (۲۰۰۳) و رضایت از زندگی داینر (۱۹۸۵) استفاده گردید. داده­ها از نظر توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) و با کمک نرم افزار SPSSتحلیل شدند.یافته­ها: بین تحمل عاطفه منفی با رضایت از زندگی در زنان زندانی و بین زیرمقیاس کنترل و شایستگی فردی با رضایت  از زندگی در زنان عادی رابطه­ی معنی­داری یافت گردید (۰۵/۰P<). یافته­های تحلیل واریانس نشان داد که در مولفه­ی شایستگی فردی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش تغییر مثبت و مولفه­ی رضایت از زندگی بین دو گروه زنان زندانی و عادی تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰۵/۰P<). نتیجه­گیری: بنا بر نتایج در مولفه­ی شایستگی فردی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش تغییر مثبت و مولفه­ی رضایت از زندگی بین دو گروه زنان زندانی و عادی تفاوت معنی­داری وجود دارد.

تاب آوری, رضایت از زندگی, زنان, زندانی