محمد محمودی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه شیراز

در این مطالعه، اثربخشی یک روش جدید درمانی برای اختلال هراس اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس رویکرد فراشناختی، افکار و عقاید منفی در مورد خود اجتماعی، از سبک پردازش ایجاد شده توسط فراشناخت های فرد به وجود می آیند. بنابراین، درمان بر اصلاح سبک پردازش، قبل، حین و بعد از رویارویی با موقعیت اجتماعی تمرکز می کند. روش کار: در این تحقیق، طرح مطالعه ی موردی همراه با خط پایه ی چندگانه و پی گیری سه ماهه به کار برده شد. نمونه از بین مراجعانی که از آبان تا دی سال ۱۳۸۷ به مرکز مشاوره ی دانشگاه شیراز مراجعه نمودند، انتخاب گردید. وی تحت ۸ جلسه درمان فراشناختی قرار گرفت. در این تحقیق، از چهار مقیاس پرسش نامه فراشناخت هراس اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی، اجتناب و آشفتگی اجتماعی و هراس اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل نگاره ای و تعیین درصد بهبودی استفاده گردید. یافته ها: در پایان درمان، نتایج حاکی از تغییر معنی دار بالینی و آماری در نمرات به دست آمده از تمام مقیاس های خاص هراس اجتماعی در مورد این بیمار بود. ضمن این که این نتایج در پی گیری نیز حفظ شد. نتیجه گیری: درمان فراشناختی می تواند درمان کوتاه مدت اثربخشی برای اختلال هراس اجتماعی باشد. ارزیابی های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

اختلال هراس اجتماعی, فراشناختی, نشخوار ذهنی