اثر بازدارندگی تیواُوره بر روی فولاد ضدزنگ 430 در اسید کلرئیدریک یک مولار

در این تحقیق اثر بازدارندگی تیواُوره بر روی خوردگی فولاد ضدزنگ 430 در اسید کلریدریک یک مولار با استفاده (پلاریزاسیون تافل وامپدانس ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از منحنیهای نایکوئیست نشان می دهد که افزایشغلظت تیواوره ، باعث افز ایش مقاومت انتقال بار وکاهش ظرفیت لایه دوگانه و درنتیجه باعث افزایش راندمانِ حفاظت آن برای فولاد ضدزنگ 430 در اسید کلرید ریک یک مولار شده است. نتایج بدست آمده ازمنحنی های پلاریزاسیون تافل هم نشان می دهند که افزایش غلظت تیواُوره باعث کاهش جریان خوردگی ودر نتیجه افزایشِ راندمان حفاظت شده است. تیواُوره از نوع ممانعت کنند های آندی می باشد و با جذب آن برروی سطحِ فولاد ضدزنگ 430 باعث کم شدن میزان خوردگی آن در اسید کلرییدریک یک مولار می شود و فرآیند جذب آن از ایزوترم لانگمیر پیروی می کند

Keywords:

تیواُوره , فولاد ضدزنگ 430 , بازدارنده , روشهای الکتروشیمیایی , راندمان حفاظت