بررسی و بهینهسازی شرایط افزودن کرویساز به مذاب چدن داکتیل به روش نوار مغزیدار

روش نوار مغزیدار، فرایند نسبتاً جدیدی در تولید چدن با گرافیت کروی میباشد که دقت بالا در عملیات تلقیح، افت دمایی کمتر، امکان گوگردزدایی همزمان، راه اندازی آسان، سادگی عملیات، جذب بالای منیزیم و کنترل بهتر افزودنیهااز جمله مزایای این روش است. کیفیت قطعات تولیدی در این فرایند به پارامترهای مختلفی مانند شکل هندسی پاتیل، مقدار مذاب و دمای عملیات، سرعت و میزان تزریق نوار مغزیدار و شکل هندسی مجراهای هادی سیم وابسته است. دراین پژوهش ابتدا شرایط افزودن مواد کرویساز به مذاب چدن داکتیل به روش نوار مغزیدار بررسی شده و سپس تأثیر پارامترهای مختلف به منظور بهینهسازی آن، مورد مطالعه قرار گرفته است. با تغییر در نحوه عملیات تلقیح نوار مغزیدار نسبت به شکل اولیه با اختصاص دادن کابین و ایجاد فشاربخار بالا بر روی پاتیل وکاهش میزان نوار مغزیدار وارد شده بهمذاب پایه (از حدود 250 تا 100 متر با سرعت ثابت 35 متر بر دقیقه) شرایط بهینهای حاصل شد. این شرایط با در نظر گرفتن نتایج ثابت حاصل از کوانتومتری، متالوگرافی، سختی سنجی، ندولاریته در دستور العمل جدید بدست آمد. این کاهش محسوس در مصرف مقدار نوار مغزیدار صرفه اقتصادی این فرایند را بیش از پیش میکند

Keywords:

نوار مغزیدار , چدن باگرافیت کروی , تلقیح , بهینهسازی , کوردوایر