رزا حقگو - گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد.
فاطمه قربانی
حسن رخشنده - گروه فارماکولوژی دانشکده دارو سازی، مرکز تحقیقات فاراکولوژی گیاهان دارویی،دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،دانشکده پزشکی مشهد
سعید عامل جامه دار - گروه میکروب شناسی و ویروس شناسی ،دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجید زارع بیدکی - میکروبیولوژی پزشکی،دانشکده پیرا پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
لیندا جراحی - گروه پزشکی اجتماعی مشهد، ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه و هدف: پلاک دندانی، به عنوان اصلی ترین عامل بیماری پریودنتال، مطرح است. در مطالعات مختلف، تاثیر ضدمیکربی پوست تنه گیاه ماگنولیا در قالب آدامس جویدنی بررسی شده است؛ هدف این مطالعه، بررسی تاثیر دهان شویه ساخته شده از پوست تنه این گیاه، بر کاهش پلاک دندان با استفاده از مولفه پریودنتالی ایندکس اولری بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی انجام گرفت. ابتدا از پوست تنه گیاه ماگنولیای گل درشت، عصاره آبی- اتانولی تهیه شد و با توجه به حداقل غلظت مهارکنندگی این عصاره بر باکتری های مهم پلاک، مانند «استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوییس»، از این گیاه، دهان شویه ۳/۰% ساخته شد. ۲۰ نفر از افراد داوطلب، براساس درصد پلاک ایندکس، به مطالعه واردشده، به دو گروه بهداشت ضعیف و متوسط تقسیم شدند. مولفه ایندکس اولری افراد، در چهار مرحله محاسبه شد. دهان شویه دارونما به عنوان کنترل در این مطالعه استفاده شد؛ سپس یافته ها با استفاده از آزمون T (ساده و زوجی) و نرم افزار SPSS۱۶ از نظر آماری بررسی شدند. نتایج و نتیجه گیری: طی گذشت چهار مرحله از طرح درصد پلاک ایندکس افراد مصرف کننده دهان شویه ماگنولیا، نسبت به افراد مصرف کننده دهان شویه دارونما، کاهشی قابل توجه را به خود اختصاص دادند. در افراد با سطح بهداشت ضعیف، پس از مصرف دهان شویه ماگنولیا، درصد پلاک ایندکس، به افراد با سطح بهداشت متوسط، نزدیک شد و مقایسه درصد پلاک ایندکس افراد، از آن، حاکی است که این دهان شویه، بر افراد دارای بهداشت ضعیف، نسبت به افراد با بهداشت متوسط، بیشتر تاثیرگذاشته است.

ماگنولیای گل درشت, دهان شویه, پلاک دندان, ایندکس پلاک اولری