محمد خلیل پور - گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد
علی محمد سالاری - گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد
سید شجاع الدین شایق - گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد

مقدمه و هدف: استفاده از ۲ ایمپلنت در فک پایین افراد بی دندان کامل به عنوان یک استاندارد درمانی موثر در افزایش گیر مطرح می باشد(۱)در این میان اتچمنت های مختلفی در بازار توسط کارخانجات عرضه شده است. یکی از این اتچمنت ها لوکیتور می باشد که شهرت کلینیکی فراوانی یافته است. در این مطالعه ازمایشگاهی اثر فاصله بین ایمپلنتی بروی گیر در شرایط اعمال نیرومشابه سازی شده در ۲ برند اتچمنتی شامل ۳iوDio بررسد.   مواد و روش ها: ۲۴ جفتnylon inserts روشن از سیستم های ۳iوDio فراهم شد.۲  بلاک فلزی تو خالی با دیواره های کاملا موازی  توسط دستگاه تراشکاری صنعتی ساخته شد.اتچمنت ها به انالوگ ها متصل شدند و مجموعه ان در داخل بلاک فلزی به همراه اکریل ریلاین(GC Reline) در ۲ فاصله بین ایمپلنتی ۱۹ و ۲۳ میلیمتری قرار داده شد و موازی بودن ان با سرویور (jelenko )تایید شد.نمونه ها در بین دو فک دستگاه Zwick قرار گرفت و هر نمونه تحت ۱۴۴۰ سیکل جاگزاری و برداشت به صورت عمودی قرار گرفت. اعمال نیروی tensile در سیکل های صفر و۱۲۰ و۳۶۰و۷۲۰و۱۴۴۰ انجام شد. در مجموع ۳۴۵۶۰ سیکل جاگزاری و برداشت انجام گرفت و ۱۲۰ دیتا حاصل شد. نتایج با تست های آماری مناسب آنالیز شد.   نتایج و نتیجه گیری: نتایج توسط آنالیز آماری با استفاده از one-way analysis of variance (ANOVA) بررسی شد میزان گیر در فاصله بین ایمپلنتی ۲۳ میلیمتر از سیکل صفر تا ۷۲۰ از فاصله ۱۹ میلیمتر بیشتر بود وتفاوت معنادار بود ولی بعد از ۱۴۴۰ سیکل تفاوت معناداری دیده نشد.

لوکیتور اتچمنت, اوردنچر, فاصله بین ایمپلنتی, Retention